فتنۀ کودتاگونۀ سال ۱۳۸۸ با توجه به خاستگاه فکری و اجتماعی بازیگران اصلی آن، طغیان اقلیتی از اشراف شمال تهران بود؛ اشرافیتی رایج در شمال تهران که محصول سیاست‌های لیبرالی هاشمی رفسنجانی و خاتمی بود (نقش آقازاده‌ها).

 سران فتنه بر خلاف سال‌ها دعوت به مدارا، مسامحه و گفت‌وگو، جامعه مدنی و قانون‌پذیری، ناگهان مروّج خشونت، آشوب، مدافع قمه‌کشی، قداره‌بندی و ویران‌کردن شدند و آن‌ها را مردان خدا نامیدند.

 صحنه‌گردانان فتنۀ ۸۸، با همان مبانی و تفکر و خاستگاه، کنش‌گران اصلی اغتشاشات سال ۱۴۰۱ هم بودند که با شکست دوباره مواجه شدند‌.